การล่าเยื่อ เหยี่ยวเพเรกริน กลยุทธ์ที่ขึ้นชื่อ
- J. Kanji
- 72 views
การล่าเยื่อ เหยี่ยวเพเรกริน บอกเลยว่าไม่ธรรมดา เพราะเหยี่ยวชนิดนี้ มีชื่อเสียงเรื่องความเร็ว และความแม่นยำ ในการจับเหยื่อ รวมไปถึงเทคนิค การล่าอย่างชาญฉลาด ทำให้เป็นนักล่า ที่ยากจะหาใครมาเทียบได้ วันนี้เราจะพาไปรู้จัก กับนักล่าแห่งเวหาตัวนี้ แบบเจาะลึกกัน
เหยี่ยวเพเรกริน มีขนาดปานกลาง ความยาวลำตัวอยู่ที่ ประมาณ 34-58 เซนติเมตร และมีช่วงปีกกว้างถึง 74-120 เซนติเมตร ขนด้านหลัง เป็นสีเทาเข้ม ส่วนท้องมีลายจุดสีดำ ตัวเมียมักมีขนาดใหญ่ กว่าตัวผู้เกือบสองเท่า
ซึ่งเป็นลักษณะทั่วไป ของนกล่าเหยื่อหลายชนิด นอกจากนี้ ดวงตาของเหยี่ยวเพเรกริน ยังเป็นเลนส์ที่ยอดเยี่ยม ที่ช่วยให้มันสามารถ ตรวจจับเหยื่อ จากระยะไกลได้อย่างแม่นยำ
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
ที่มา: “Peregrine falcon” [1]
จุดเด่นที่สุด ของเหยี่ยวเพเรกริน คือความเร็ว มันสามารถบินโฉบลงมา หาเหยื่อจากที่สูง ด้วยความเร็วที่อาจ แตะระดับ 390 กิโลเมตร ต่อชั่วโมง หรือบางครั้ง อาจสูงกว่านั้น นี่ทำให้มัน เป็นสัตว์ที่เคลื่อนที่ ได้เร็วที่สุดในโลก [2]
ความเร็วระดับนี้เป็นไปได้ เพราะมันใช้เทคนิค “stoop” หรือการดิ่งลงจากที่สูง แบบพุ่งตรง ซึ่งเป็นกลยุทธ์สำคัญ ในการล่าเหยื่อ
เหยี่ยวเพเรกริน เป็นนกที่มีถิ่นอาศัย กว้างขวางมากที่สุด ชนิดหนึ่งในโลก พบได้ทุกทวีป ยกเว้นแอนตาร์กติกา โดยมันสามารถ อาศัยอยู่ได้ตั้งแต่ ภูเขาสูง ชายฝั่งทะเล ไปจนถึงตึกสูง ในเมืองใหญ่ นี่เป็นเหตุผล ที่มันถูกเรียกว่า “Peregrine” ซึ่งมีรากศัพท์ จากภาษาละติน ที่แปลว่า “พเนจร”
ในปัจจุบัน เหยี่ยวเพเรกรินสามารถ ปรับตัวให้เข้ากับชีวิต ในเมืองได้ดีมาก บางตัวใช้ยอดตึกสูงเป็นรัง และล่านกพิราบ เป็นอาหารหลัก ทำให้มันกลายเป็น ผู้ควบคุมประชากร นกพิราบในเมือง ไปโดยปริยาย
เหยี่ยวเพเรกริน เป็นสุดยอดนักล่า ที่มีทั้งความเร็ว และเทคนิคการล่า อันชาญฉลาด โดยมันจะบิน ขึ้นไปบนที่สูง แล้วค่อย ๆ เล็งเป้าหมาย จากระยะไกล จากนั้นจะพุ่งดิ่งลงมา ด้วยความเร็วสูง เพื่อจู่โจมเหยื่อให้ตกใจ และเสียหลัก ก่อนจะใช้กรงเล็บ อันแหลมคม คว้าเหยื่อไว้ สิ่งที่ทำให้มันพิเศษคือ ความแม่นยำ
เหยี่ยวเพเรกรินสามารถ คำนวณทิศทาง และความเร็วของเหยื่อ ได้อย่างแม่นยำ ทำให้มีโอกาส พลาดน้อยมาก ซึ่งเป็นสิ่งที่นกนักล่าชนิดอื่น เทียบได้ยาก อาหารหลักของมัน คือนกขนาดเล็ก เช่น นกพิราบ นกกระจอก หรือแม้แต่นกน้ำบางชนิด ซึ่งมันสามารถ จับได้กลางอากาศ อย่างแม่นยำ
เหยี่ยวเพเรกรินเป็นนก ที่มีคู่เพียงตัวเดียวตลอดชีวิต เหมือนกับกับ นกอัลบาทรอส เมื่อถึงฤดูผสมพันธุ์ (ช่วงฤดูใบไม้ผลิ) ตัวผู้จะทำการบินร่อน และแสดงท่าทางพิเศษ เพื่อดึงดูดตัวเมีย เมื่อตกลงเป็นคู่กันแล้ว พวกมันจะเลือกสถานที่ทำรัง บนหน้าผาสูง หรือตึกสูงในเมือง
ตัวเมียจะวางไข่ ประมาณ 3-4 ฟอง และฟักเป็นเวลาประมาณ 30 วัน ลูกนกจะอยู่กับพ่อแม่ราว ๆ 6 สัปดาห์ ก่อนจะเริ่มฝึกบิน และออกล่าเอง
แม้ว่าเหยี่ยวเพเรกริน จะเป็นนักล่าที่เก่งกาจ แต่ในอดีต มันเคยเกือบสูญพันธุ์ เพราะสาร DDT ซึ่งเป็นยาฆ่าแมลง ที่ส่งผลกระทบ ต่อเปลือกไข่ของมัน ทำให้ลูกนก ฟักออกมาไม่ได้ แต่หลังจากที่มีการแบน DDT และมีโครงการอนุรักษ์ที่จริงจัง ประชากรของมัน ก็ฟื้นตัวขึ้นมาได้ [3]
ปัจจุบัน เหยี่ยวเพเรกรินยังคงเผชิญ กับภัยคุกคาม จากการทำลายที่อยู่อาศัย และการล่าสัตว์ผิดกฎหมาย แต่ด้วยมาตรการคุ้มครอง ในหลายประเทศ ทำให้มันสามารถ ดำรงเผ่าพันธุ์ต่อไปได้
สรุป เหยี่ยวเพเรกริน เป็นนักล่าที่มีความเร็ว และความสามารถ ในการล่าที่ยอดเยี่ยม มันสามารถปรับตัว เข้ากับสภาพแวดล้อมต่าง ๆ ได้ดี และมีบทบาทสำคัญ ในการควบคุม จำนวนประชากรนกขนาดเล็ก เราควรช่วยกัน อนุรักษ์เหยี่ยวเพเรกริน และที่อยู่อาศัยของมัน เพื่อให้มันยังคงอยู่ คู่ท้องฟ้าต่อไป
มันสามารถ บินโฉบลงมาจับเหยื่อ ด้วยความเร็วสูงสุดถึง 390 กิโลเมตรต่อชั่วโมง โดยใช้เทคนิค stoop (การดิ่งลงจากที่สูง แบบพุ่งตรง) ซึ่งเป็นความเร็ว ที่เร็วที่สุดในโลก ของสัตว์มีชีวิต
เพราะมันสามารถ ปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อม ที่หลากหลาย รวมถึงการใช้ตึกสูง เป็นที่อยู่อาศัย และแหล่งล่าเหยื่อ นอกจากนี้ เมืองยังมีนกขนาดเล็ก จำนวนมาก เช่น นกพิราบ นกกระจอก ที่เป็นอาหารของมัน
