นกพิราบ ส่งสาร ผู้เป็นสื่อกลางในอดีต
- J. Kanji
- 39 views
นกพิราบ ส่งสาร มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ และเคยเป็นตัวช่วยสำคัญ ในการสื่อสารของมนุษย์ สมัยที่ยังไม่มีโทรศัพท์ หรืออินเทอร์เน็ต พวกมันทำหน้าที่เป็น “ผู้ส่งสาร” ที่ช่วยให้คนติดต่อกันได้ ไม่ว่าจะเป็นช่วงสงคราม หรือส่งข่าวสำคัญข้ามเมือง บอกเลยว่านกตัวเล็ก ๆ พวกนี้มีบทบาทไม่น้อย เลยทีเดียว
นกพิราบ เป็นนกที่พบได้ทั่วโลก และสามารถปรับตัว ให้อยู่ในสภาพแวดล้อม ที่หลากหลายได้ ไม่ว่าจะเป็นในป่า บนภูเขา หรือแม้แต่ใจกลางเมืองใหญ่ พวกมันมีพฤติกรรม ที่เป็นมิตร และฉลาด นอกจากนี้ นกพิราบยังมีความสามารถพิเศษ ที่เรียกว่า “homing instinct” หรือสัญชาตญาณ การกลับบ้าน
พวกมันสามารถ จดจำเส้นทาง และสถานที่ ได้อย่างแม่นยำ ไม่ว่าจะถูกปล่อย ไปไกลแค่ไหน มันก็สามารถ หาทางกลับรัง ของมันได้ ซึ่งเป็นเหตุผล ที่ทำให้มันถูกนำมาใช้ เป็นนกส่งสารในอดีต [1]
หนึ่งในช่วงเวลา ที่นกพิราบ มีบทบาทสำคัญ มากที่สุด คือในช่วงสงคราม ทั้งสงครามโลกครั้งที่ 1 และ 2 มีการใช้นกพิราบ เพื่อส่งข้อความ ระหว่างกองทัพ เนื่องจากมันสามารถ บินข้ามเขตศัตรู ได้โดยไม่ถูกตรวจจับง่าย ๆ และสามารถหลบหลีก อันตรายระหว่างทางได้ดี
นกพิราบหลายตัว ได้รับเหรียญกล้าหาญ จากผลงานที่ยอดเยี่ยม เช่น “เชอร์อามี” (Cher Ami) ซึ่งเป็นนกพิราบ ที่ช่วยชีวิตทหารอเมริกันจำนวนมาก โดยนำข้อความ ส่งไปยังฐานทัพ ได้สำเร็จ [2]
นกพิราบถูกใช้ เป็นเครื่องมือสื่อสาร มาตั้งแต่ยุคโบราณ โดยเฉพาะในอาณาจักรโรมัน อียิปต์ และจีน พ่อค้าจะใช้นกพิราบ ส่งข่าวสาร เกี่ยวกับราคาสินค้า และกษัตริย์ หรือแม่ทัพ ก็ใช้มันในการส่งคำสั่งสำคัญ ระหว่างกองทัพ
บางครั้ง นกพิราบยังถูก ใช้ในการประกาศข่าวสาร ทางราชการ ให้ประชาชนทราบอีกด้วย นอกจากใช้ ในการส่งข้อความแล้ว นกพิราบยังกลายเป็น ส่วนหนึ่งของกีฬา การแข่งส่งสาร ซึ่งได้รับความนิยม ในหลายประเทศ โดยเฉพาะในยุโรป และเอเชีย
การแข่งนี้ ทดสอบความเร็ว และความสามารถ ในการจดจำเส้นทาง ของนกพิราบ และยังเป็นที่สนใจ ของนักเพาะพันธุ์นก ที่ต้องการพัฒนา สายพันธุ์นกพิราบ ให้แข็งแกร่ง และบินได้เร็วขึ้น
แม้ว่านกพิราบ จะเคยเป็นนกส่งสารที่สำคัญ แต่ปัจจุบัน มันกลายเป็นส่วนหนึ่ง ของสังคมเมือง พวกมันสามารถ ปรับตัวให้อยู่ร่วมกับมนุษย์ ได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นการอาศัย ตามอาคารสูง สะพาน หรือสวนสาธารณะ
ในระบบนิเวศ นกพิราบยังเป็นส่วนหนึ่ง ของห่วงโซ่อาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันเป็นเหยื่อหลักของ เหยี่ยวเพเรกริน ซึ่งเป็นนักล่า ที่มีความเร็วสูงที่สุดในโลก แสดงให้เห็นถึง ความสมดุลของธรรมชาติ ระหว่างนักล่า และเหยื่อ
ในหลายวัฒนธรรม นกพิราบเป็นสัญลักษณ์ ของสันติภาพ ความรัก และความจงรักภักดี เช่น ในพิธีแต่งงาน หรืองานเฉลิมฉลอง บางครั้งผู้คนนิยม ปล่อยนกพิราบ เพื่อเป็นสัญลักษณ์ ของความสุข และความเป็นอิสระ นอกจากนี้ นกพิราบยังถูกใช้ในศิลปะ วรรณกรรม และศาสนาอีกด้วย
นอกจากบทบาท ทางประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมแล้ว นกพิราบยังเป็นสัตว์ ที่ได้รับความสนใจ จากนักวิทยาศาสตร์ ในหลากหลายสาขา โดยเฉพาะด้านพฤติกรรม และการเรียนรู้ มีการศึกษาพบว่า นกพิราบสามารถ แยกแยะตัวอักษรได้ คล้ายกับการอ่าน ของมนุษย์ ระดับพื้นฐาน
นอกจากนี้ ยังสามารถจดจำ ใบหน้ามนุษย์ได้ เหมือนกับ ความฉลาด อีกา และแม้กระทั่ง เรียนรู้กฎพื้นฐาน ของคณิตศาสตร์ได้ งานวิจัยเหล่านี้ ช่วยให้เราเข้าใจ เกี่ยวกับสมอง และการทำงาน ของระบบประสาท ในสัตว์ได้ดียิ่งขึ้น [3]
สรุป นกพิราบ ไม่ใช่แค่นกธรรมดา ที่เราเห็นตามเมือง แต่มันเคยเป็นฮีโร่ ที่ช่วยให้มนุษย์สื่อสารกัน ในช่วงเวลาสำคัญ ของประวัติศาสตร์ แม้ว่าปัจจุบัน มันจะไม่ได้ถูกใช้ เป็นเครื่องมือสื่อสาร อีกต่อไป แต่เรื่องราวของมัน ยังคงเป็นที่น่าจดจำ และเราสามารถเรียนรู้ ถึงความสัมพันธ์ ระหว่างมนุษย์ กับสัตว์ตัวเล็ก ๆ เหล่านี้ได้อย่างน่าทึ่ง
นกพิราบมีความสามารถพิเศษ ที่เรียกว่า “homing instinct” หรือสัญชาตญาณ การกลับบ้าน มันใช้สนามแม่เหล็กโลก ดวงอาทิตย์ และจดจำจุดสังเกตต่าง ๆ บนพื้นดิน เพื่อหาเส้นทาง กลับรังของมันได้
นกพิราบเป็นสัญลักษณ์ ของสันติภาพ มาตั้งแต่สมัยโบราณ โดยเฉพาะในศาสนาคริสต์ ที่มีภาพนกพิราบ ถือกิ่งมะกอก นอกจากนี้ ภาพวาดของปิกัสโซ ในปี 1949 ยังช่วยทำให้นกพิราบ กลายเป็นสัญลักษณ์ แห่งสันติภาพ ระดับสากล
