แมว กับคนไร้บ้าน มุมที่หลายคนไม่เคยนึกถึง

น่าเศร้าที่คนไร้บ้าน ยังคงถูกมอง ด้วยสายตาเหยียดหยาม ถูกตีตราว่าเป็นภาระของสังคม แม้กระทั่งเมื่อพวกเขาดูแลแมวอย่างใกล้ชิด ก็ยังมีคนบางกลุ่ม ที่ตั้งคำถามว่า “คนไม่มีจะกิน ยังเลี้ยงสัตว์อีกหรือ” คำถามนี้สะท้อนอคติอย่างลึกซึ้ง ที่ลืมไปว่า “ความรัก” ไม่ได้จำกัดอยู่แค่คนมีเงิน

คนไร้บ้านต้องต่อสู้กับความหิว ความหนาว และที่ร้ายแรงที่สุดคือ “ความไร้ตัวตน” พวกเขาถูกมองข้าม ในฐานะคน ถูกทำให้โปร่งใสในสายตาสังคม ราวกับไม่มีตัวตน ไม่มีชื่อ ไม่มีความสำคัญ แต่แมวไม่เคยทำแบบนั้น แมวไม่สนว่าคุณจะมีบ้าน หรือไม่มีบ้าน ไม่สนว่าเสื้อผ้าคุณจะเก่า หรือสกปรก

มันรับรู้ได้ถึงหัวใจ และความตั้งใจดี แต่คนไร้บ้าน และแมวของพวกเขา ยังต้องเผชิญกับอุปสรรค จากกฎหมายท้องถิ่น อย่างการไล่รื้อพื้นที่สาธารณะ สิ่งเหล่านี้จึงยิ่งตอกย้ำให้เห็น ว่าการมีแมวของพวกเขานั้นไม่ใช่แค่ความรัก แต่คือการต่อสู้เพื่อรักษา “สิ่งสุดท้าย” ที่ทำให้พวกเขายังรู้สึกว่าโลกนี้มีที่ให้ยืนอยู่