แมว คิดอะไรกับเรา บันทึกชีวิตจากสายตาแมวในบ้าน
- Harry P
- 46 views
แมว คิดอะไรกับเรา ในสายตาแมว เราไม่ได้เป็นแค่เจ้าของ แต่เราเป็นส่วนหนึ่งของบ้าน เป็นจุดหมายของการเดินทางเล็กๆ ในแต่ละวัน แมวอาจจะนั่งเฝ้าอยู่ริมหน้าต่าง นานกว่าที่เราคิด เพียงเพราะมันกำลังรอ ให้บ้านเดินเข้ามาอีกครั้ง หรือก็คือรอเรา ในสายตาแมว บ้านไม่ใช่สถานที่ แต่คือคนที่มันเชื่อใจ
หากคุณสังเกตแมว ที่เลี้ยงในบ้านดีๆ คุณจะเห็นว่า มันชอบมาคลอเคลียเสื้อผ้า ที่เราเพิ่งถอด ชอบนอนทับรองเท้า ชอบซุกหัวอยู่ในผ้าห่ม ที่ยังอุ่นจากร่างกายของเรา แมวไม่รู้จักแบรนด์เนม หรือแฟชั่น แต่มันรู้ว่า “นี่คือกลิ่น ของคนที่มันรัก”
แมวรับรู้โลกผ่านกลิ่น และเสียง มากกว่าที่เราคิด มันฟังเสียงฝีเท้า เสียงพูด เสียงเปิดประตู และสามารถแยกออกได้ทันที ว่าเสียงนั้น เป็นของใคร ในวันที่เราเหนื่อยล้า ในวันที่เรากลับบ้านช้ากว่าปกติ แมวไม่ได้โกรธ แต่มันแค่เดินมาดมเรา แล้วบอกกับตัวเองว่า “โอเค เธอกลับมาแล้ว” [1]
หลายคนอาจมองว่าแมว เป็นสัตว์ที่เย็นชา ไม่แสดงออก แต่หากเราเรียนรู้ที่จะอ่าน “ภาษากาย” ของมัน แมวต่างหาก ที่เป็นสิ่งมีชีวิต ที่แสดงความรัก อย่างตรงไปตรงมา และละเอียดอ่อนที่สุด
การที่แมวเดินมาเกาะแขน นวดเบาๆ ด้วยอุ้งเท้า หรือเพียงแค่มานั่งใกล้ๆ โดยไม่เรียกร้องอะไร คือการบอกรักอย่างหนึ่ง ในโลกของแมว การอยู่ใกล้กันเงียบๆ คือความวางใจขั้นสูงสุด การที่มันยอมนอนหงายพุงให้ลูบ หรือหลับตาพริ้ม เมื่อเราแตะตัว คือการบอกว่า “ฉันเชื่อใจเธอหมดหัวใจ”
บางครั้ง แมวไม่ได้ต้องการให้เราทำอะไรเลย นอกจาก “อยู่ด้วยกัน” การที่มันยอมวางตัวแนบชิด โดยไม่ปกป้องจุดอ่อนของตัวเอง คือการส่งสัญญาณว่า “ฉันไว้ใจเธอมากพอที่จะวางหัวใจลงตรงนี้” ไม่ใช่ด้วยเสียง ไม่ใช่ด้วยถ้อยคำ แต่เป็นภาษาที่ซื่อตรงที่สุด ในแบบที่สัตว์ตัวเล็กๆ ตัวหนึ่งสามารถมอบให้ได้
มีหลายคืน ที่เรานั่งเงียบๆ อยู่ที่มุมห้อง รู้สึกเหนื่อย จนไม่อยากแม้แต่จะพูด หรือบางวัน ที่น้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว แมวมักจะเดินเข้ามาหา ในช่วงเวลานั้นพอดี มันไม่ได้ถาม ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ได้พยายามปลอบใจด้วยคำพูด แต่จะทำเพียงนั่งลงข้างๆ วางอุ้งเท้าเล็กๆ ไว้บนขา หรือปีนขึ้นมาเกลือกตัวบนตัก
ในสายตาแมว ความเศร้าไม่ใช่สิ่งที่ต้องแก้ไข แต่เป็นสิ่งที่ต้องอยู่ด้วยกัน ผ่านไปด้วยกัน มันไม่ได้ต้องการ ที่จะทำให้เราหายดี แต่มันอยากให้เรารู้ว่า “ไม่เป็นไรนะ ฉันยังอยู่ตรงนี้กับเธอ” [2]
แมว คิดอะไรกับเรา ในโลกกว้างใหญ่ ที่หมุนไปทุกวัน มีเพียงบางอย่างเท่านั้น ที่ไม่เปลี่ยนสำหรับแมวตัวเล็กๆ ตัวหนึ่ง นั่นคือบ้าน และเรา
ทุกเช้าแมวตื่นขึ้นมา เพราะเสียงเราเดินไปมา เสียงหยิบจับข้าวของ หรือเพียงเสียงฝีเท้า ที่มันคุ้นเคย ทุกกลางคืน แมวจะเฝ้ารอจนกว่าเราจะกลับมา ไม่ว่าดึกดื่นเพียงใด ดวงตาคู่นั้นยังคงเปิดกว้าง เฝ้ามองประตูอย่างเงียบงัน และมีเพียงเมื่อได้เห็นเรา ก้าวเข้ามาในบ้านเท่านั้น มันจึงหลับตาลง ได้อย่างวางใจ
สำหรับเรา อาจมีหลายสิ่งให้เลือกทำ หลายคนให้พบ หลายสถานที่ให้ไป ความสนุก การผจญภัย หรือแม้แต่ความทุกข์ใจ ที่ดึงเราออกไปสู่โลกภายนอก แต่สำหรับแมวตัวหนึ่ง โลกทั้งใบของมัน ไม่ได้ซับซ้อนเช่นนั้น ในโลกของมัน มีเพียงเรา มีบ้านหลังนี้ และไม่มีอะไร ที่สำคัญมากกว่านั้น
ในการใช้ชีวิตกับแมว เต็มไปด้วยเรื่องเล็กๆ ที่เรามักมองข้าม เสียงเล็บข่วนประตูยามเช้า เสียงครางหึ่มๆ เมื่อได้ลูบตัว กลิ่นตัวอุ่นๆ ที่ซุกข้างหมอน ลมหายใจเบาๆ ข้างแก้ม
ทั้งหมดนี้คือบันทึก ที่แมวเขียนถึงเราในทุกๆวัน ไม่ใช่ด้วยหมึก หรือกระดาษ แต่ด้วยการมีอยู่ของมัน การที่เรายังคงเป็นสิ่งมีชีวิต ที่มันเลือกเดินตามมา การที่มันยังคงกลับมานั่งตักเรา แม้ในวันที่เรารู้สึกแย่ที่สุด
แมวไม่ต้องการคำอธิบาย ไม่ต้องการให้เราดีที่สุด หรือสมบูรณ์แบบที่สุด มันรักเราในแบบที่เราเป็น ไม่ว่าจะเหนื่อย อ่อนแอ หรือเปราะบาง
อายุขัย ของแมว อาจดูยาวนานในสายตาเรา 10 ปี, 15 ปี, หรือบางตัวโชคดี ได้อยู่ถึง 20 ปี แต่สำหรับแมวเอง ช่วงเวลานั้นคือทั้งชีวิต คือการใช้ทุกวินาทีเพื่อรัก และเฝ้ารอเราอย่างไม่มีเงื่อนไข แมวไม่เข้าใจเรื่องความตาย ในแบบที่มนุษย์เข้าใจ มันแค่รู้ว่าโลกของมันเริ่มเปลี่ยนไป [3]
อาจเหนื่อยง่ายขึ้น นอนนานขึ้น หรือมองเรา อย่างนุ่มนวลมากกว่าเดิม ในสายตาของแมว แม้ร่างกายจะโรยรา แต่หัวใจยังคงผูกพันแน่นแฟ้น เหมือนวันแรก ที่มันก้าวเข้ามาในชีวิตเรา บางตัวจะเฝ้าอยู่ข้างเตียง ในวันที่เรารู้สึกอ่อนแอที่สุด บางตัวนอนแนบชิดไม่ห่าง เหมือนรู้ว่าตัวเองกำลังจะจากไป
และเมื่อวันนั้นมาถึง วันที่เราต้องปล่อยให้แมวตัวน้อย ค่อยๆหลับไปอย่างสงบ เราจะได้รู้ว่า เราไม่ได้สูญเสียแค่สัตว์เลี้ยง แต่เราสูญเสียหนึ่งชีวิต ที่เคยรักเรา ด้วยหัวใจทั้งหมดที่มันมี
สรุปของคำถามที่ว่า แมว คิดอะไรกับเรา สำหรับแมวแล้ว เราคือแหล่งปลอดภัยเดียว ในจักรวาลใบเล็กๆ ของมัน ที่ยิ่งนานวัน ความผูกพันยิ่งแน่นแฟ้น และเราจะค่อยๆเข้าใจ ว่าในโลกเงียบๆของแมวนั้น ความรักไม่ใช่สิ่งที่ต้องเอื้อนเอ่ยออกมา แต่มันถูกสลักลง ในทุกจังหวะของการหายใจร่วมกัน
แมวไม่จำเป็นต้องใช้คำพูด เพื่อแสดงความรัก มันแสดงออกผ่านการกระทำ เช่น การเกาะแขน หรือการนั่งอยู่ใกล้ๆ โดยไม่เรียกร้องอะไร ซึ่งถือเป็นการบอกรัก ในภาษากายที่ละเอียดอ่อนที่สุด หรือจะเป็นการนอนหงายพุง ให้เราลูบ ก็เป็นสัญญาณ ของการเชื่อใจ ที่แมวมอบให้
แมวมักจะเดินเข้ามาหา ในช่วงที่เราอยู่ ในอารมณ์เศร้า หรือรู้สึกเหนื่อย มันไม่จำเป็นต้องพูดอะไร แค่การนั่งข้างๆ หรือเกลือกตัวบนตัก ก็เป็นการบอกว่า “ฉันอยู่ตรงนี้นะ” แมวไม่ได้พยายามแก้ไขอารมณ์ แต่แค่พยายามจะร่วมทุกข์ ร่วมสุขกับเรา ในแบบที่มันทำได้
