แมว ที่ว่ายน้ำเก่งที่สุด วิเคราะห์แมวที่ไม่กลัวน้ำ
- Harry P
- 59 views
แมว ที่ว่ายน้ำเก่งที่สุด ในโลกของแมว ที่เรารู้จักกันดีนั้น มักจะมีภาพจำเกี่ยวกับ “ความกลัวน้ำ” ของแมว แต่นั่นไม่ใช่เรื่องจริงเสมอไป เพราะในบางมุมของโลก ท่ามกลางลมทะเล และผืนน้ำ กลับมีแมวบางสายพันธุ์ ที่ไม่เพียงไม่กลัวน้ำ แต่ยัง “ว่ายน้ำเก่ง” จนได้รับฉายาว่า “นักว่ายน้ำแห่งโลกแมว”
แมว ที่ว่ายน้ำเก่งที่สุด หนึ่งในแมวที่มีชื่อเสียงที่สุด ในด้านนี้คือ แมวพันธุ์เตอร์กิช แวน (Turkish Van) ซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นแมว ที่ไม่เพียงไม่กลัวน้ำ แต่ยังชื่นชอบ การกระโจนลงสระ ว่ายน้ำอย่างพลิ้วไหวในธารน้ำ และสามารถเล่นน้ำ ได้ราวกับมันเกิดมาเพื่อสิ่งนี้
ตำนานแห่งทะเลสาบวาน
เตอร์กิช แวนมีถิ่นกำเนิด จากบริเวณรอบๆ ทะเลสาบวาน (Lake Van) ในประเทศตุรกี ซึ่งเป็นทะเลสาบน้ำเค็มขนาดใหญ่ ที่ตั้งอยู่ในแถบภูเขา ท่ามกลางภูมิอากาศร้อน ในฤดูร้อน และอากาศหนาวจัด ในฤดูหนาว แมวที่อาศัยในภูมิภาคนี้ ต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อม อย่างเฉียบคม
มีตำนานเล่าขานในท้องถิ่นว่า แมววานนั้น เคยขึ้นเรือโนอาห์ไปกับมนุษย์ และสัตว์อื่นๆ แต่พอเรือจอดอยู่ใกล้ทะเลสาบวาน พวกมันก็โดดลงน้ำอย่างร่าเริง ว่ายไปยังฝั่งก่อนใคร เรื่องเล่านี้แม้จะเป็นเพียงตำนาน แต่กลับเป็นจุดเริ่มต้น ของชื่อเสียงของแมวสายพันธุ์นี้ ในฐานะ “แมวที่ว่ายน้ำเก่งที่สุดในโลก” [1]
สิ่งที่ทำให้แมวเตอร์กิช แวนว่ายน้ำได้ดี ไม่ใช่แค่เรื่องของนิสัย แต่ยังรวมถึง องค์ประกอบทางกายภาพ ที่สอดคล้อง กับการเคลื่อนไหวในน้ำ
แมวเตอร์กิช แวนมักจะมีนิสัย ชอบสำรวจ เป็นแมวที่มีความเป็นตัวของตัวเองสูง และไม่กลัวการลองสิ่งใหม่ๆ พวกมันมีความอยากรู้อยากเห็น ในระดับที่สูง กว่าสายพันธุ์อื่น ไม่ว่าจะเป็นการมองหยดน้ำ จากก๊อกที่ไหลลงอ่าง ไปจนถึงการกระโจนลงอ่างอาบน้ำ ขณะเจ้าของยังอาบไม่เสร็จ
หลายคนที่เลี้ยงแมวพันธุ์นี้ มักจะพบว่าพวกมัน “เล่นน้ำด้วยตัวเอง” โดยไม่ต้องชวน ไม่ต้องฝึก และดูเหมือนว่า “น้ำ” จะเป็นโลกอีกใบ ที่พวกมันหลงรักอย่างลึกซึ้ง
แม้เตอร์กิช แวนจะเป็นราชา แห่งการว่ายน้ำในโลกแมว อย่างไร้ข้อโต้แย้ง แต่ก็มีแมวอีกหลายสายพันธุ์ที่ “ไม่กลัวน้ำ” และบางตัว ยังว่ายน้ำได้ดีอีกด้วย
ในความเป็นจริง แมวไม่ได้กลัวน้ำทุกตัว ความกลัวมักเกิดจาก ประสบการณ์เชิงลบ เช่นการถูกอาบน้ำ โดยไม่มีการเตรียมตัว หรือการตกน้ำ โดยไม่ได้ตั้งใจ
นอกจากนี้ แมวบางสายพันธุ์ มีขนที่ดูดซับน้ำง่าย และแห้งช้า จึงทำให้รู้สึกไม่สบายตัว เมื่อเปียกน้ำ ซึ่งเป็นปัจจัย ที่ทำให้มันดูเหมือนกลัวน้ำ แต่ถ้าหากว่ามีการฝึก ให้คุ้นเคยตั้งแต่ยังเล็ก แมวหลายตัว ก็สามารถเรียนรู้ ที่จะเล่นน้ำได้อย่างมีความสุข
ในบางกรณี แมวที่ไม่กลัวน้ำ อย่างเตอร์กิช แวน หรือเบงกอล เป็นแมวที่เหมาะสมสำหรับ การบำบัดด้วยน้ำ (Hydrotherapy) โดยเฉพาะในแมว ที่มีปัญหากล้ามเนื้อ ข้อต่อ หรือกำลังฟื้นฟู หลังการผ่าตัด ด้วยน้ำที่พยุงน้ำหนักตัว และลดแรงกระแทก ช่วยให้แมวสามารถเคลื่อนไหวได้ โดยไม่รู้สึกเจ็บปวด
วิธีนี้ยังถือเป็นการฝึก การทรงตัวที่อ่อนโยนอีกด้วย แมวบางตัวที่คุ้นชินกับน้ำ ตั้งแต่เล็ก สามารถเข้าร่วมโปรแกรม การฟื้นฟูแบบนี้ได้ โดยไม่เกิดความเครียด ทั้งยังช่วยให้พวกมัน ได้ผ่อนคลาย ลดความวิตกกังวล และพัฒนาเงื่อนไขสุขภาพ ในระยะยาวได้ดียิ่งขึ้น
แม้ว่าวิธีนี้ จะยังไม่แพร่หลายเท่าสุนัข แต่การบำบัดด้วยน้ำสำหรับแมว ได้เริ่มมีการนำมาใช้มากขึ้น ในคลินิกสัตว์ในต่างประเทศ และอาจกลายเป็น ทางเลือกใหม่ของการดูแลแมวในอนาคต โดยเฉพาะในแมว ที่กล้ากระโจนสู่สายน้ำ ด้วยหัวใจของนักสำรวจ [3]
สรุป แมว ที่ว่ายน้ำเก่งที่สุด อย่างเตอร์กิช แวนคือบทพิสูจน์ที่งดงามว่า ไม่ใช่แมวทุกตัว ที่จะกลัวน้ำ และในบางตัวตนนั้น ความกล้าหาญ และความรักในการว่ายน้ำ คือสิ่งที่ฝังอยู่ในสายเลือด พวกมันไม่เพียงว่ายน้ำเก่ง แต่ยังเปลี่ยนมุมมองของเรา ที่มีต่อแมว ไปอย่างสิ้นเชิง
แมวบางสายพันธุ์ เช่นเตอร์กิช แวน หรือ เบงกอลมีวิวัฒนาการ ทางพันธุกรรม และถิ่นกำเนิด ที่เกี่ยวข้องกับน้ำโดยตรง เตอร์กิช แวนเติบโตใกล้ทะเลสาบ และเบงกอล มีบรรพบุรุษเป็นแมวดาว ซึ่งล่าเหยื่อในน้ำ พวกมันจึงมีขนที่กันน้ำ และนิสัยที่เปิดรับการสัมผัสน้ำ มากกว่าแมวทั่วไป
การว่ายน้ำ หรือการบำบัดด้วยน้ำ ช่วยให้แมวที่มีปัญหากล้ามเนื้อ หรือข้อต่อ ได้เคลื่อนไหวโดยไม่เจ็บปวด โดยเฉพาะแมว ที่ไม่กลัวน้ำ ซึ่งมีโอกาสปรับตัวกับน้ำได้ดี จึงสามารถใช้ประโยชน์ จากการบำบัด เพื่อฟื้นฟูสุขภาพร่างกาย ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
